POSMOFEMINISMOA ETA POSMOEKOLOGISMOA EZ DIRA MUGIMENDU SOZIALAK

AUDIOA - TESTUA
Sozialdemokraziaren Etorkizuna

POSMOFEMINISMOA ETA POSMOEKOLOGISMOA EZ DIRA MUGIMENDU SOZIALAK

AUDIOA:   https://youtu.be/Y-nTZHr4bHE

TESTUA (PDF):   https://yadi.sk/i/r1ZZglTu0tANsA


 

1.     Feminismoa eta ekologismoa gizarte-mugimenduak izan ziren jatorrian, eta gaur egun ere horrelakoak dira, nahiz eta normalean bazterreko espazioetan baizik ez izan. Mendebaldean, posmofeminismo eta posmoekologismoa izenda ditzakegun bi mugimendu hauen bertsio erreakzionario posmodernoek gainditu dituzte jatorrizko mugimendu horiek.

2.     Korronte politiko eta sozial ezberdinetan mugimendu hauen indarra aipatzen da beren jarrerak eta ideiak hartzeko pisuzko arrazoitzat. Ustez, gaurkotasuneko korronte sozialetara egokitzea litzateke helburua, atzean geratzea saihestea. Planteamendu horiek, baita sozialdemokrazian ere, lotura handia dute errealitatea aztertzeko gaitasun eskasarekin. Gaitasun falta hori beti amaitzen da modu berean: komunikabideek beti transmititzen dituzten elite korporatiboak bultzatutako ideiak, balioak eta proposamenak onartuz.

3.     Egiaz, posmofeminismoa eta posmoekologismoa ez dira mugimendu sozialak. Oinarrizko ekimenek beren garapenean izan duten pisua sinbolikoa baino ez da. Korporazio handiek sistematikoki bultzatu eta finantzatutako mugimenduak dira.

4.     Urte luzez iraun duen bonbardaketa mediatiko gupidagabeak bakarrik azaltzen du mugimendu horien arrakasta soziala. Manipulazio korporatibo sistematikoaren emaitza besterik ez baitira.

5.     Feminismoa eta ekologismoa benetako arazoetatik sortu baziren, eta arazo horiei benetako irtenbideak proposatzen bazitzaizkien, postmofeminismoa eta postmoekologismoa emozioen manipulazio mediatiko izugarria dira. Gizartea zatitu eta desartikulatzeko eta herritarren benetako arazoak eta erronkak sistematikoki desitxuratzeko balio duen tresna erreakzionarioa.

6.     Nabaria da fenomeno horiek manipulazio mediatikoan duten jatorria. Irratiek eta telebistek horiek bultzatzeko ematen dituzten orduak zenbatu besterik ez dago.

7.     Joera horien manipulazio emozionala agerikoa da haien irrazionaltasunean.

Postmofeminismoaren kasuan, "mugimendu" horren ezaugarria izan da urteetan zehar ezer ez proposatzea. Edo, zehatzago, proposamen urri eta sortu nahi den emozionaltasunaren arteko goitik beherako desproportzioa.

Postmoekologismoaren irrazionaltasuna hautematen da egindako proposamen edo planteamenduen ondorioak ez aztertzean, korporazio handien estrategiekin guztiz bat etorriz. Azken urteotan, klima-aldaketaren mehatxua da edozein zentzugabekeria sozial eta ekonomiko justifikatzeko balio izan duena, mundua ustez suntsi ez dadin. Klimaren apokalipsiaren aurrean, 2000. urterako, gero 2020. urterako, 2030. urterako, 2050. urterako, ez da justifikazio gehiagorik behar edozein jarduera ekonomiko suntsitzeko. Eta dena bat dator, kasualitatez, korporazio handien helburu estrategikoekin.

8.     Korronte erreakzionario horiek sektore sozialdemokrata batzuetan eragin handia izatea ez da harritzekoa. Korporazio handien zerbitzura dauden mezu mediatikoen pisu ikaragarriak kontraste analitiko nahikoa ez duen edonor narrasten du. Berezko kritika- eta azterketa-gaitasun hori ezinbestekoa da sozialdemokraziak soldatapeko langileen eta, oro har, herritarren interesak defendatzeko dituen helburuei erantzun ahal izateko. Eta aztertzeko gaitasun horri esker bereiz ditzakegu emakumearen emantzipazioak eta ingurumenak dituzten benetako erronkak. Bai eta feminismoak eta ekologismoak horien konponbideak planteatu eta bultzatzeko hartu behar dituzten neurriak.

 

SOZIALDEMOKRAZIAREN ETORKIZUNAri buruzko idatziak

EKAI Center-en beste idatzi batzuk