Adimen Politiko eta Estrategikoa
Biztanleria Murriztea
Estrategia Korporatibo Gisa
ERROMAKO KLUBA
AUDIOA: https://youtu.be/0foL9D3Laqo
TESTUA (PDF): https://yadi.sk/i/DGadQsxR_KuiQA
1. Badirudi mendebaldeko eliteak denbora luzea
zeramala mundu osoan biztanleriaren murrizketa bultzatzeko ideia lantzen, baina
70eko hamarkadaren hasieran hasi zen estrategia hori modu argiagoan publiko
egiten. Estatu Batuetan, 1972ko Rockefeller Txostenaren eta 1974ko Kissinger
Txostenaren bidez. Eta Europan, Erromako Klubak 1972an egindako "Hazkundearen
Mugak" txostenaren bidez.
2. Horrela, martxan jarri zen
"neo-malthusianismo" deitu denaren bultzada berria. Ideologia
korporatibo hori mendebaldeko ideologia guztietara zabaldu da pixkanaka. Teorian
ezkerrekotzat, eskuinekotzat edo zentrokotzat jotzen direnak, nahiz eta, egiaz,
ideologia horiek guztiak oligarkia korporatiboaren estrategien mende egon, gero
eta modu argiagoan.
3. Rockefeller eta Kissinger txostenetan
familia-plangintza, sexu-hezkuntza, emakumearen eskubideak eta emakumea
lan-merkatuan sartzea aipatzen ziren jaiotza-tasa murrizteko funtsezko tresna
gisa. Erromako Klubaren txostenean funtsezko elementu berri bat gehitzen da biztanleriari
eusteko edo murrizteko: ingurumenarekiko sentsibilitatea eta ekologismoaren
bultzada.
4. Erromako Kluba 1968an sortu zen Agnelli
familiaren (FIAT) bultzada korporatiboarekin eta OCDEren lankidetzarekin, eta,
egiaztatu ezin izan ditugun iturri batzuen arabera, Rockefeller Fundazioarekin
ere bai. Rockefeller Fundazioaren lankidetza logistikoa egiaztatu ahal izan dugu,
bai eta hainbat proiektuetako elkarlana ere. Baina ez Erromako Klubaren
finantzaketan funtsezko inplikaziorik.
5. Oihartzun publikoaren zati handi bat galdu
duen arren, Erromako Klubak antolakuntza sare zabala du oraindik. Espainiako
Kapituluak 4 eskualde-talde biltzen ditu (madrildarra, katalana, valentziarra
eta euskalduna).
6. Erromako Klubak zabaldutako tesi
neo-malthusianoek oihartzun handia izan zuten 70eko hamarkadan, hein handi
batean petrolioaren krisiarekin bat zetozelako. Krisi hura lehengaien
urritasunaren ondorio gisa oker interpretatzen lagundu zuten Klubaren tesiek.
Erromako Klubak ere eragin nabarmena izan du
Europar Batasunaren konfigurazio eta orientazio ideologikoan azken
hamarkadetan.
7. Neurri handi batean, Erromako Klubaren
neo-malthusianismoa bat dator XVIII. mendeko malthusianismoarekin. Hau da,
pertsonak arazo gisa hartzen dira, ez potentzial gisa. Filosofia elitista eta
oligarkiko hori funtsezkoa izan da mugimendu ekologistaren distortsio gero eta
handiagoan. Kontuan hartzekoa da mugimendu horren lotura korporatiboak behin
eta berriz azpimarratu direla.
8. Erromako Klubaren estrategiek ez dute
zuzenean adierazten Rockefeller edo Kissinger txostenek bezala jaiotza-tasa
murriztu behar denik, baizik eta garapen ekonomikoa bera zalantzan jarri behar
dela (azken finean, horrek ere biztanleriaren murrizketa dakar berekin).
Zalantzan jartze horrek, garapen "jasangarriaren", iraultza
"berdearen" eta abarren etengabeko distortsioan oinarrituta,
biztanleriaren epe luzerako murrizketara bideratutako mugimenduen
neo-malthusiar ildoa ezkutatzen du.
9. Korporazio handiek gero eta interes handiagoa
dute garapen "jasangarrian", energia "berriztagarriak"
neurriz kanpo bultzatzean eta, funtsean, egungo "suntsipen sortzailerako"
estrategietan. Horrek guztiek, une honetan, Erromako Klubak azken hamarkadetan
elikatu eta zabaldu dituen printzipio oligarkiko eta aristokratikoak berresten
eta are gogortzen dituzte.
Adimen Politiko eta
Estrategikoa-ri buruzko beste idatzi batzuk