1. Txinako toki- eta eskualde-politikak eta
EAEkoak bereizten dituen zerbait badago, enpresak kudeatzeko formula pribatu,
publiko edo mistoen abantailak eta desabantailak kasu eta sektore bakoitzean
objektibotasunez aztertzeko txinatarren gaitasuna da.
2. Neurri batean, Mendebaldeak gaitasun hori
izan bazuen gerraosteko hamarkadetan, baina pixkanaka galdu zuen 80ko
hamarkadatik aurrera. Izan ere, hortik aurrera, enpresa-sektore publikoa
sistematikoki eta etengabe murrizteaz gain, enpresa pribatua publikoa baino
eraginkorragoa delako ustea zabaldu zen, uste hori neurrigabeko dogma
ideologiko bihurtuz.
3. Denborarekin, itxurazko errealitateak berak
konbentzimendu horiek indartu ditu. "Enpresa publikoak funtzionatzen ez
duenaren frogarik onena da enpresa publikorik ia ez egotea".
4. Euskal Herriaren kasuan, ideologizazio hori muga
harrigarrietara iritsi da. Lehen mailako arduradun politiko batek duela urte
gutxi esan zuen "gobernuek ez dutela enpresetan parte hartzen", herrialde
gainerakorretako lehen hezkuntzako edozein ikasle gorritzeko moduko
prestakuntza faltaren erakusgarri nabaria.
5. Gure adituek eta gizarte-eragileek beren
inguruko funtsezko daturik ere ez dakite edo ez dute jakin nahi. Adibidez,
mendebaldeko lehen mailako hainbat enpresa, Volkswagen edo Renault kasu,
kontrol publikoaren pean daudela.
6. Gure unibertsitateetan irakasten dena, gure
komunikabideek eta gure agintari politikoek transmititzen dutena,
sistematikoki, beti gauza bera da: enpresa publikoaren kontzeptua ia mapatik
kanpo dago.
7. Aitzitik, Txinako toki- eta
eskualde-politiketan, enpresaren titulartasun pribatu eta publikoaren
potentziala behar bezala erabiltzeko gaitasuna gurea baino askoz ere handiagoa
da.
8. Tokiko eta eskualdeko agintariek bereziki
aztertzen dute titulartasun publikoak enpresa-azpiegituretan, enpresa
estrategikoetan -edo, oro har, enpresa handietan- izan dezakeen interesa. Era
berean, enpresa-ekimen pribatua aktiboki sustatzen dute enpresa mota horiek
eraginkortasun handiagoa erakusten duten jarduera guztietan. Azkenik,
sistematikoki erabiltzen dituzte enpresa pribatuetako gutxiengoen partaidetza
publikoak, enpresa ertain edo handietako enpresa-estrategiak interes
orokorretik gehiegi aldentzen ez direla ziurtatzeko eragin-tresna gisa.
9. Jakina, horrek ez du zerikusirik gure
kudeatzaile publikoen estrategiekin, enpresa-aukera publikoa ez dela existitzen
uste baitute eta, azkenik, "beste aukerarik ez dagoenean" baizik ez
baitute kontuan hartzen.
10. Enpresa pribatuen, publikoen edo mistoen
formulak kudeatzeko malgutasun eta objektibotasun hori lehia-abantaila aparta
da Txinako ekonomiarentzat eta gizartearentzat. Eta, alderantziz, eremu
horretan dugun ezgaitasun nabarmena historiaren trena Mendebaldeak – eta Euskal
Herriak berarekin –galtzeko funtsezko arrazoietako bat da.
11. Kontua ez da azterketa sinplifikatzea,
enpresa publikoa ala pribatua eraginkorragoa den galderari erantzuten saiatuz,
enpresa eta sektore bakoitzak galdera horri erantzun espezifiko bat eman behar
diolako. Kontua da gure egungo ezintasuna gainditzeko gai izatea, kasu zehatz
bakoitzean enpresa-titulartasun publikoaren, pribatuaren, kooperatiboaren edo
mistoaren eredu bakoitzak dituen abantailak eta desabantailak objektibotasunez
aztertzen hasteko. Azken finean, murgilduta gauden "fanatismo
pribatistaren" hondamendia gainditzea da helburua.