|
TELEGRAM:
https://t.me/euskarri
|
Gizartearen eta ekonomiaren aurrerapena interes orokorren defentsarekin
lotuta dagoela eta interes horiek ia herritar guztiek ordezkatzen dituztela
abiapuntutzat hartuta, berehala ondorioztatzen dugu gizarte-dinamizazioa
funtsezko faktorea dela gizartearen aurrerabiderako.
Inork ez ditu interesdunek baino hobeto defendatzen bere interesak. Eta
ezein egitura indibidual edo kolektibo partikularrek ezin ditu interes
orokorrak herritar guztiek baino hobeto defendatu.
Arazoa da, jakina, ezin direla milioika pertsona beren kabuz antolatu beren
interesak identifikatu, aztertu eta defendatzeko. Hori dela eta, bitarteko
erakundeak behar dira (alderdiak, sindikatuak, erakunde sozialak eta
kulturalak), pertsona-talde handiak biltzeko, haien interes bateratuak
defendatzeko.
Arazoa da ez dela nahikoa herritarren interesak itxuraz defendatzeko
bitarteko erakundeak egotea. Erakunde horiek guztiek beren egitura propioa
sortzen dute. Egitura hori sortu ondoren, interes propioak ditu, eta ez beti kide
edo afiliatu gehienen interesekin bat datozenak. Tentazio burokratikoa mota
guztietako egituretan agertzen da beti, eta haren ondorioek eragina dute:
A) Batetik,
kideen edo afiliatuen interesen interpretazioan interes burokratikoko
iragazkiak sartzea.
B) Egitura
burokratikoak erakundean bertan kanpoko interes partikularrak sartzea,
egitatezko eragin ekonomiko, sozial, mediatiko eta abarren influentzien
ondorioz.
Horregatik guztiagatik, herritarren interesak defendatzeko, beharrezkoa da
etengabeko gizarte-aktibazioko maila jakin bat izatea, ezinbestekoa baita bai
herritarren ordezkari izango diren bitarteko erakunde eta egitura horiek
sortzeko, bai egitura horiek garatu eta hazteko, eta, azkenik, herritarren
interesak bizirik eta kideen helburuekin konprometituta mantentzeko.
Gizarte-aktibazio horrek, azken batean, milaka edo milioika pertsonaren
konpromiso pertsonala dakar. Konpromiso pertsonal horrek oso maila desberdinak
izan ditzake, noski. Alderdi, sindikatu edo gizarte-erakunde bati kuota bat
ordaintzea eta afiliatzea, berez, konpromiso-maila nahikoa da herritar-multzo handientzat.
Uste baino garrantzi handiagoa dute kuota horiek. Kideen kuoten mende
dauden erakundeek berme argia dute kideen helburu eta interesei men egiteko,
eta independentzia argia kanpoko balizko finantzaketa-iturrien aurrean.
Kide "pasiboekin" batera, kide "aktibotzat" har
ditzakegu afiliazio hutsaren eta kuotak ordaintzearen osagarri diren jarduerak
egiten dituztenak. Erakunde berriak abian jartzea, horiei eustea, dinamizatzea
eta hedatzea, etab.
Afiliazioa eta kuota-ordainketa eskakizun-maila onargarria da
antolakundearen helburuak partekatzen dituzten herritar guztientzat. Eta konpromiso-maila
handitu ahala gero eta txikiagoak diren pertsonen kolektiboentzat onargarria da,
jakina, konpromiso "aktibo" osagarria.
Hainbat faktorek eragiten dute konpromiso aktibo hori hartzean:
A) Erakundearen
helburuekin bat etortzea
B) Erakundearen
jarduerari emandako garrantzia
C) Erakundearen
jardueran inplikazio pertsonalak duen garrantziaren pertzepzioa
D) Norberaren
aisialdirako aukerak
E) Zentzu
negatiboan, inplikazio horren inpaktu negatiboen pertzepzioa eremu profesional
edo sozialean.
Zeharkako konpentsazioak ere badaude zenbait kasutan, hala nola kooperatiben
edo zerbitzuak ematen dituzten erakundeen kasuan jardueran parte hartzetik
eratorritakoak. Baita, kasu batzuetan, lanbide-bilakaeran edo
gizarte-harremanetan izan daitezkeen abantaila pertsonalak ere.
|
TELEGRAM:
https://t.me/euskarri
|