|
TELEGRAM:
https://t.me/euskarri
|
Euskal gizarte sendo eta bizia nahi badugu, alderdi politiko sendo eta
sustraituak behar ditugu. Gure kideak animatuko ditugu alderdietan afiliatu eta
aktiboki parte hartzera.
Alderdien afiliazioa sustatu behar den moduan, haien sustraitzea bermatzeko
hartu beharreko neurriak martxan jartzea komeni da, modu logiko eta
bideragarrian, jakina. Afiliazio bizia eta sustraitzea zuzen loturik daude eta,
alderantziz, burokratizazioa izan ohi da bientzat arriskurik handiena.
Batzuetan pentsatzen dugu alderdi politikoen burokratizazioa alderdi horiek
kudeatzeko modu bat besterik ez dela, "ez hain parte-hartzailea".
Pentsatzeko modu horren arabera, alderdi politikoen burokratizazio-prozesuek –
alderdien finantzaketaren gure testuinguruan saihesteko zailak direnak –
erabakitzeko ahalmena oinarritik zuzendaritzara aldatzea besterik ez lukete
ekarriko.
Tamalez, larriagoa izan ohi da errealitatea. Alderdien zuzendaritzek
gaitasun eta eraginkortasun handia izanik ere, pertsona talde bat baino ez
dira, eta ez dira gai beren kabuz alderdi politikoa bera epe ertainean bideratzeko,
gizartean eraginkortasunez eragiteko, hauteskundeetan lehiatzeko, eta abar.
Alderdien goi-karguak botere faktikoren batean –barnekoa zein kanpokoa-
oinarritu behar dira nahitaez. Beren afiliatu eta militanteengan oinarritzeari
uzten badiote, automatikoki beste euskarri faktiko batzuetan oinarritzen hasten
dira, beren eraginari eta gaitasun politikoari eutsi ahal izateko.
Alderdien oinarriak ordezkatzen dituzten botere faktiko horiek harreman
zuzena dute, hasiera batean, finantzaketa-iturriekin. Alderdiak, oro har, gero eta gutxiago daude afiliatuen eta
militanteen kuoten mende, eta, aldi berean, gero eta gehiago daude enpresen edo
bankuen ekarpenen eta hauteskunde-emaitzekin lotutako diru-laguntza publikoen
mende. (Salbuespenak salbuespen, alderdi laboristen finantzaketa sindikala
herrialde anglosaxoietan adibidez).
Enpresa- edo banku-ekarpenen arriskuak agerikoak dira. Enpresek eta bankuek
alderdien gainean duten botere faktikoa ekarpen horiek finantzaketan duten
pisuarekiko zuzenki proportzionala den moduan handitu daiteke.
Finantzaketa publikoak ere baditu ondorio estrategiko nabariak.
Finantzaketa-iturri nagusi bihurtzen denean, bere gaitasun estrategikoa
ahultzeko arriskuan dago alderdia, eta hauteskundeei begirako estrategiek
helburu ideologikoek baino pisu handiagoa hartzeko joera sor daiteke.
Hauteskundeak beharrezkoak dira. Eta pisu handia izan behar dute alderdi
politikoen helburu eta estrategietan, jakina. Baina gehiegizko elektoralismoa
edo hauteskundeei begirako obsesioa ez
da neutroa. Alderdi politikoek ondo dakite hauteskundeak, neurri handi batean,
komunikabideei esker irabazten edo galtzen direla. Horrela, finantziazio
publikoaren menpe dagoen alderdiaren estrategiak komunikabide nagusiek
baldintzatzeko arrisku nabaria dago.
Era berean, komunikabide nagusiak ez dira neutralak. Eta gutxiago euskal
testuinguruan. Hedabide tradizionalak kontuan hartzen baditugu, idatzizko
prentsan edo telebistan adibidez, indar mugatua dute herri honetan errotuta
daudenek, bai informazio esparruaren aldetik, informazio iturrien aldetik eta,
azkenik, informazio-helburuen aldetik ere. Horren ondorioz, funtsean
finantzaketa publikoaren mende dagoen alderdi politikoak berehala ikus dezake
bere diskurtsoa modulatuta edo baldintzatuta gure gizartearen interes
orokorrarekin loturik ez dauden hedabideen eraginagatik.
Horrela, hedabide eta enpresa handien eraginaren ondorioz, gure alderdi
politikoen estrategiak desitxuratuak izateko arriskua dago.
Alderdien burokratizazio-prozesuarekin batera doazen
finantza-baldintzatzaileak erabakigarriak dira beraz hedabide eta enpresa
handien interesetarako balizko hurbiltze horretarako. Baina ez dira faktore
bakarra, tamalez. "Ate birakarien" fenomenoak ez du soilik
administrazioetako eta gobernuetako postuekin funtzionatzen. Alderdi
politikoetako buruekin ere funtzionatzen du zenbaitetan. Jakina, horrelako
prozesuak onartzea ere ez da doakoa alderdi politikoen estrategiarako.
Gaur egun, alderdi politikoen burokratizazioari aurre egitea ez da batere
erraza. Kanpoko finantzabideak beharrezkoak dira eta barne finantzazioaren
pisua indartzeko asmoz hartu beharreko neurriek ezin dezakete alderdi zehatz
bat hankamotz utzi besteen aurrean.
Alde batetik, hauteskunde-gastuak minimizatu beharko lirateke alderdi
guztientzat. Eta, bestetik, ahal den neurrian, kanpoko laguntzak
hauteskunde-gastu horiekin lotu beharko lirateke, ohiko egituraren gastuak
afiliatuen kuoten esku utziz. Edo laguntza publikoak, adibidez, afiliatu
kopuruarekin lotu. Oro har, burokratizazioari aurre egiteko hartu beharreko
neurriak ondo, oso ondo pentsatu behar dira eta, ziur asko, ezberdinak izan
behar dira alderdi bakoitzean.
Beraz, esan dugunez, alderdien sustraitzea –ahal den neurrian- ganoraz eta
zuhurtasunez sustatzea proposatuko diegu gure kideei eta, aldi berean,
alderdietara afiliatzea, bertan parte-hartzea eta, baita ere, alderdi
politikoekiko elkarlana sustatzea. Alderdi politiko sendo eta sustraituak
nahitaezko baldintza direlako euskal gizartearen etorkizunarentzat.
|
TELEGRAM:
https://t.me/euskarri
|