1. Garrantzitsua da gai honen mamia eta horren
inguruan egon daitekeen nahasmen terminologikoa ondo bereiztea. Argi dago tradizioaren
eta ordenaren defentsari dagokionez eskuinak positibotzat jotzen dituen balioak
existitzen direla eta existitzen jarraituko dutela. Edo ezkerrak justizia
sozialari edo aurrerabideari dagokionez defendatzen dituenak. Hala ere, gero
eta zalantzagarriagoa da oinarrizko banaketa politikoak balioen aurkakotza
horren arabera egituratzea.
2. Zehatzago esanda, gero eta zalantzagarriagoa
da mendebaldeko herrialdeetako hautesleen banaketa "artifiziala" eskuinaren
eta ezkerraren artean, epe ertain edo luzera joera bi horien artean hauteskunde-emaitzak
% 50 inguru banatzeko joera sortarazten duena.
3. Ezkerra eta eskuinaren arteko
"egiturazko" banaketak zentzua izan zuen ezkerreko, eskuineko eta
erdialdeko korronteak elikatzen zituzten joeren araberako gizarte-estratu
bereizietan banatzen zenean biztanleria. Soldatapeko langileak ezkerraren
oinarrizko hauteskunde-oinarria ziren, etxekoandreak, autonomoak, nekazariak
eta enpresari txikiak eskuinaren oinarria ziren bitartean.
4. Gaur egungo gizarte-osaeran, zatiketa horrek
ez du zentzurik. Soldatapekotze eta enpresen kontzentrazio prozesuaren
ondorioz, Europar Batasuneko biztanleria aktiboaren % 85 dira soldatapeko
langileak dagoeneko. Eta portzentaia horrek pixkanaka hazten jarraitzen du.
5. Horrela, ezkerraren eta eskuinaren arteko
hauteskunde-banaketa tradizionalari eusteak gero eta zentzu gutxiago izateaz
gain, soldatapeko langileen botoa bitan banatzeko funtsezko tresna bihurtu da.
6. Ezkerra eta eskuina kontzeptuak erakargarriak
dira gorabidean dauden alderdientzat, botoen ehuneko 50 horretara heltzeko
erraztasunak ematen baitizkie. Hala ere, epe ertainera, talde bakar batek ere
ez izatea gehiengo zabalik modu egonkorrean da ezkerraren eta eskuinaren arteko
banaketaren ondorio nagusia. Eta, aldi berean, soldatapeko langileek boterea
etengabe kontrolatzen ez dutela ziurtatzea.
7. Hautesleen banaketa artifizial horren
ondorioz harritzen gara, halaber, Ekialdeko Europako herrialdeetan % 50eko edo
% 70eko gehiengoak lortzen direnean. Baina hori ezin hobeto azaltzen da
ezkerraren eta eskuinaren arteko banaketa Mendebaldeko Europan bezala errotuta
ez dagoen testuinguru politiko batean.
8. Horregatik guztiagatik, ezkerraren eta
eskuinaren arteko zatiketa ez da, bere garaian izan zen bezala, boterean
gizarte-sektore desberdinen artean parte hartzeko oreka-tresna. Aitzitik,
nahasmen eta manipulazio sozial iraunkorreko tresna bihurtu da. Hein handi
batean, hautesleen banaketa artifizial horrek bereizketa hori etengabe elikatzeko
beharra sortzen du, aspaldi errealitateetan oinarritzeari utzi baitzion. Ideiei
buruz ez ezik, posizionamendu sektario bati buruz ere eztabaidatzen da, non
sistematikoki erasotzen baitzaie beste blokean dauden herritarrei, eta, aldi
berean, zatiketa finkatzen eta sakontzen da, ezkerraren eta eskuinaren artean
botoak aldatzeko aukerak izoztuz. Banaketa artifizial hori oso negatiboa da
mendebaldeko gizartearentzat eta, bereziki, soldatapeko langileentzat, baina
oso errentagarria izan daiteke lider politikoentzat, beren
"ezkerreko" eta "eskuineko" feudoetan eroso finkatuta
sentitzen baitira.
9. Esan bezala, horrek ez du esan nahi eskuineko
eta ezkerreko balio tradizionalek indarrik ez dutenik. Lehenbailehen zalantzan
jarri behar da balio horiek etengabe manipulatuak izatea, ez
gizarte-hobekuntzarako eta -aurrerabiderako tresna gisa, soldatapekoen botoa
modu artifizialean zatitzeko tresna gisa baizik.
Adimen
Politiko eta Estrategikoa-ri buruzko beste idatzi batzuk