Eskualde Garapena Txina - Gipuzkoa - Euskal Herria NOLA GAINDITU ALDERDI POLITIKOEN MUGAK

Eskualde Garapena
Txina - Gipuzkoa - Euskal Herria

NOLA GAINDITU ALDERDI POLITIKOEN MUGAK

1.      Ikusi dugu nola ez den oso errealista gure alderdi politikoek Txinako Alderdi Komunistak izandako tokiko eta eskualdeko garapenaren zeregin dinamizatzailea garatzea. Are gehiago, epe laburrerako joera eta obsesio elektoralistak gero eta gehiago urruntzen dituzte gure alderdiak funtzio hori garatzeko edozein aukeratatik.
2.      Edonola ere, alderdi politikoak beharrezko egiturak dira gure sistema politikoan, nahiz eta gero eta gutxiago izan garapenaren dinamizatzaile eta gero eta gehiago "epe laburreko kudeatzaile" edo "hauteskunde-kudeatzaile".
3.      Errealitate horren aurrean, hiru aukera daude:
A. Egungo alderdi politikoak indartzea edo masa-alderdi berriak bultzatzea.
B. Alderdi politikoak beste gizarte-egitura batzuen bidez dinamizatzea
C. Garapenaren dinamizazio politikoari uko egitea eta, une honetan Euskal Herrian gertatzen den bezala, enpresen eta enpresa-korporazioen esku uztea.
4.      Sakoneko zalantza da egungo alderdi politikoek beren burua berpizteko gai diren ala ez. Eta, bestela, zer gizarte-egitura mota izan daitezkeen gai alderdi politikoetan eragiteko.
5.      Jakina, alderdi politikoei zuzenean eragiteko gaitasuna duen eta sistematikoki eragiten dien esparru bat korporatiboa da: zuzen edo komunikabideen bidez. Gakoa da ea euskal herritarren interes orokorrak behar bezala ordezkatzen dituen eragin-eremurik dagoen edo konfiguratu daitekeen. Arrazoi nabariengatik enpresariak baztertzen baditugu, bi esparru sozioekonomiko oso zehatzi erreparatu beharko genieke gaur egun:
- Erakunde sindikalak
- Mugimendu kooperatiboa
6.      Euskal Herrian, sindikatuak eta kooperatibak nabarmentzen dira bai interes orokorren ordezkaritzan, bai eta beren eginkizunaren garapenean ere lortu dituzten efizientzia eta seriotasunagatik.
Kasu batzuetan, horrelako erakundeek bizitza politikoa dinamizatzeko zeregina izan dute. Sindikatuen kasuan, hurbilekotzat jo dituzten erakunde politikoengan eraginez (sozialdemokratak edo laboristak normalean), baita horiek finantzatuz ere. Kooperatiben kasuan, jarduera mota hori salbuespenezko kasuetara mugatu da, Erresuma Batuko “Cooperative Party” kasu.
7.      Hala ere, sindikatuak eta kooperatibak oso zentratuta daude beren erakundeak eta erronkak kudeatzera, eta – Euskal Herriaren kasuan behintzat – ez da inolako asmorik ikusten alderdi politikoen konfigurazio edo orientazio estrategikoan sistematikoki eragiteko.
8.      Balizko erakunde berri baten sorreraren testuinguru hipotetikoan jarriko gintuzke horrek. Hauteskunde-zatiketaren eta -laburtzapenaren mende ez dagoen baina, aldi berean, gizartean eta alderdi politikoetan bertan eragiteko gaitasuna duen masa-erakunderen baten existentziaren edo sorreraren testuinguru hipotetikoan. Balizko erakunde horren bidez, epe luzeko ikuspegia eta garapen sozioekonomikoarekiko konpromisoa bultzatuko lirateke alderdi politikoetan.
9.      Horrelako erakundeak, legezkoak zein legez kanpokoak edo ezkutukoak, herrialde eta testuinguru guztietan izan dira. Erakunde sekretuak, interes-taldeak edo inteligentzia-zerbitzuak izan ohi dira, eta sistematikoki eragiten diete talde eta alderdi politikoei. Hala ere, planteatzen dugun funtsezko gaia interes orokorrekin behar bezala lerrokatuta dauden ordezkaritza handiko erakundeena da. Neurri batean, Alderdi Komunistak Txinan egiten duen papera da, eta herrialde gainerakor batzuetan masa-erakundeen zeregina dena, gizarte zibila eta alderdi politikoak dinamizatzeko helburuarekin.
10. Zalantzarik gabe, ez dirudi horrelako ezer aurreikus daitekeenik Euskal Herrian epe labur edo ertainera. Gure gizarte zibilaren protagonista, neurri handi batean, mugimendu edo alderdi politikoak izan dira. Eta mugimendu edo alderdi politiko horiek, aldi berean, egituraz pixkanaka ahultzen joan dira, gizarte zibilak oraindik dinamizazio sozialerako alternatibarik sortu gabe. Hori gertatzen den bitartean, oso litekeena da Euskal Herriko toki- eta eskualde-garapenaren bultzada estrategikoa beste nonbaitetik etorri behar izatea. Gaur egungo testuinguru soziopolitikoaren egiturazko mugak, gutxienez partzialki edo koiunturalki, gainditzeko gaitasuna duten pertsona eta ekimen zehatzetatik hain zuzen.